Nigar
Çocuktu yetim kaldı öksüzlüğü cabası
Ana,baba göçünce,çıkmadı akrabası
Yalnız başına kaldı yoktu evi oabası
Çaresiz bir başına kimsesiz kaldı Nigar
Tuttular ellerinden karakola gittiler
Bu sahipsiz bir çocuk kimsesi yok dediler
Tembih teslimden sonra çekip geri döndüler
Korkak bakışlar ile kendini saldı Nigar
İsmi zabıta geçti bir deftere yazıladı
Kader taşları orda tam yerine dizildi
Evlatlık olur diye mezarıda kazıldı
Bin bir çabalar ile çileye geldi Nigar
Yetim yurduna girdi kursağında aş girdi
Sıcak yatağı oldu gene bitmedi derdi
Felek başladı gene ona ağını ördü
Belirsiz bir kaderin içinde daldı Nigar
Orda kimisi sevdi kimileri dışladı
Yarı kırık düşlerle yaşamaya başladı
Bazen sevinçli oldu bazen için haşladı
Düştü kalktı ağladı arada güldü Nigar
Kısa zamandan sonra talip oldular ona
Başvuru evrak bitti işlemler geldi sona
Biri güldü yüzüne gelde bana de ana
Yabancı insanları aile bildi Nigar
Başka role büründü yeni hayatı için
Ekmek elden su gölden büyüdü de o biçim
Zaman geçti anladı buda yalnış bir seçim
Taciz gördü zamanla tehditler aldı Nigar
Kafayı taktı ona baba dediği adam
Bir gün evde değildi ana bildiği madam
Tecevüze uğradı ah şu on beşlik nidam
Ömrünün baharında yaşarken öldü Nigar
M.Kılıçel
(
Nigar başlıklı yazı
M.Kılıçel tarafından
27.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.