1 Ey Kalbim
Sabahı özleyen  uzun geceler
Güneşe kavuşmaz zahir yetmeden
Gizlice sızlanan içli heceler
Aşka ağlayacak zuhur  etmeden
 
Ey kalbim derdini derdinle öğüt
Biriken acıyı sabrınla dağıt
Duyulmasın sakın yaktığın ağıt
Panzehir olmuyor zehir katmadan
 
Duyuyor habibim sessizliğimi
Manâyla doldursun hissizliğimi
Edebli eylesin yüzsüzlüğümü
Haslet aşkı diler sefir tutmadan

İstemez mi insan yüzü tek gülsün 
Tamâhkâr olmasın azı çok bulsun 
Silip yalnızlığı  bizde yok olsun
Huzur nasıl gelir kahır gitmeden
 
Canımızdaki can canan olan yâr
Ânımızdaki ân tamân dolan hâr
Sanımızdaki bün hemân solan târ
Nur olsun yönümüz sefer bitmeden
 
 Dilim döndüğünce anlatıyorum
Söze maksudumu dinletiyorum
Yeri göğü O'nla inletiyorum
Vuslat olacak mı o sûr ötmeden 



Hemân: Hemen

taman: Belirli bir alanı olmayan, "hani, hani ya, galiba, sanırım, az önce, demin, vallahi" gibi sözcüklerin yerine kullanılan belirteç.

tar  : Karanlık. (Osmanlıca'da yazılışı: târ)

bün: Meziyet
( Ey Kalbim başlıklı yazı maksud(e) tarafından 20.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.