Ne gece beni ezsin istiyorum.

Ne de ben gündüzü ezeyim.

İkisini de istemiyorum.

O yüzden ikindi vaktinde dışarı çıkıyorum.

Atıyorum kendimi sahile.

Martıya simit söylüyorum.

Kendime en demlisinden çay,

İşte bahtiyarlık.

 

Hüzün kapımı çalıyor bazen,

Almasam içeri gideceği yok.

İçeri aldığım gibi darmaduman ediyor beni.

Sonra mutluluk geliyor.

Tadına varana kadar yaşıyorum.

Ben hüzünden bıkıyorum.

Mutluluk ise benden bıkıyor.

Ah ne çıkılması zor bir yokuş.

 

İkisinden de geçip bir başıma kalıyorum.
Ben hüzne alıştım mutlulukta bana alışsa iyi olur. 
Çünkü hiçbir zaman peşini bırakmayacağım...

( Peşini Bırakmayacağım başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 12.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.