Zerre Zerre Bu Kâinat Biz Gülen İnsan
Kokmalı
Kavgalı gürültülü olsa da bu şehirler
Bizi alıp bizden götürse de bu iller
Yaşamak zorundayız bir lokma ekmek kavgası
için
Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye
dersen
Ne eski mahalle kaldı nede o eski
mutluluklar
Ne şenlik kaldı ne bir tatlı gülümseme
Yuttu bu şehirle çok kazanma hırsıyla
kendini bilmeme
Akşam yatış sabah kalkış bir telaş kimseyi
görmeme
Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye
dersen
Ne eski mahalle kaldı nede o eski
mutluluklar
Ne toprak kaldı ne bir açan taze bir çiçek
Bu güzellikler acep ne zaman geri gelecek
Yoksa farkına varmadan bu hayat böyle
çiçeksiz mi geçecek
Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye
dersen
Ne eski mahalle kaldı nede o eski
mutluluklar
Gönüller ki gülmenin sevmenin varmanın
kapısı
Vatan toprağında vatanın gönüllerde bir
yansıması
Aynı din iman vatan bayrak ile bir yöne
birlikte varılması
Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye
dersen
Ne eski mahalle kaldı nede o eski
mutluluklar
Zerre zerre bu kâinat biz gülen insan
kokmalı merhametle
Söyler misiniz bu göğsümüzde taşıdığımız bu
kin nedir
Var imanınla birlik kardeşlikle bu kin nefreti
devir
Yüce Rahman sana verdiği imanla her
yaptığını bilir
Uzaklaşmak şehirden varmak eski mahalleye
dersen
Ne eski mahalle kaldı nede o eski
mutluluklar
Mehmet Aluç-Kul Mehmet