Durma dünya dönsün
Zaman
yürümesin dursun
Boş
verdim isterse unutsun
Sen
tutunduğum umudumsun
Karanlık dipsiz kuyuda
Oradan oraya yokluğunda
Uçsuz bucaksız ormanlarda
Arıyorum ağaçlar
arasında
Kaybettim
benliğimi arıyorum
Korkuyorum
tut ellerimden
Her gün
biraz daha çoğalan
Sonu
olmayan içimde isyan
Sen susuzluktan
çatlayan
Kurumuş çölde çağlayan
Küçük umutlara tutunan
Vahadaki akan pınarım
Kapadım gözlerimi
düşlerim
Seni ve
bende sensiz özlemlerim
Belki,
gözlerinde görmek isterim
Yalnız
bana ait olan sevgini
Bak bana bu suskunluğum
Bil ki büyük fırtına kopacak
Yağacak yağmurlar
yıkacak
Enkaz altında son
bulacak
Bu bilin
ki benim vasiyetim
Sevenlere
son dileğimi söyleyin
Değer
bilmeyene değer vermeyin
Yüreğiyle
göremeyeni sevmeyin
***( Cangülüm )*** 12/10/16
NEBAHAT
KILAKAY