Etrafımda bakıyor bir çıkış arıyorum
Karanlık sokakta kayboldum anne
Uzayıp giden gölgeler korkuyorum
Bir köşeye sindim, üşüyorum anne.

 
Bir siren sesi çınlıyor kulağımda
Çığlık atıyor içimdeki ses yapma
Ürkek kuş gibi çırpınıyorum da
Kollarınla sar beni, üşüyorum anne.

 
Vurmayın ölmesin artık çocuklar
Dökmeyin kanımızı, dinsin ızdırablar
Küçük yüreğim dayanamıyor, soluyor.
Karlar altında kaldım, üşüyorum anne.

 
Anlamıyorum neden bu savaşlar.?
Küçük bir bedeni eziyor tanklar. 
Bir ocağı yerle bir eden roket atarlar.
Kanım çekildi, üşüyorum anne..

 
Niye bu vahşet dehşet dolu her yerde. 
Yine okudum bir çiçek daha solmuş
Bir ananın yüreğine matem dolmuş
Kahpe kurşunla öldüm üşüyorum anne.
 
07/01/2016 
***(cangülüm)***
Nebahat KILAKAY

 

 

( Üşüyorum Anne başlıklı yazı Cangülüm. tarafından 27.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.