AYPARA
Aydınlığı güneşten almıştı sanki yüzü
Gözlerinde eskiden kalma bir hüzün izi
Aratmıyordu bir an ne gülü ne nergizi
Çiçekten daha güzel onun adı Aypara
Samimi ve içtendi söylediği her kelâm
Resmini utanırdı çizemezdi ki kalem
Bakışıyla dönerdi başımda koca âlem
Sıladan daha özel onun adı Aypara
Kalbindeki güzellik yansımıştı gözüne
Saklıydı benliğinde esrarengiz hazine
Belli ki çok yanmıştı ondaki hassas sine
Esip savrulan gazel onun adı Aypara
Gülüşünde saklıydı sanki cennet edası
Seyredenin kalmazdı hiçbir derdi, gadası
Gönlü hiç uğranmamış mutluluklar adası
Aşka uzanan bir el onun adı Aypara
Semada uçuşan bir güvercin kadar masum
Hayat boyu kurduğu pembe düşlere hısım
Şu yalancı dünyada belki bitmeyen yasım
Hem ebedi hem ezel onun adı Aypara
Murat Gökçe Karsî
13.08.2016
(
Aypara başlıklı yazı
Karsî tarafından
13.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
