Kul ölünce mezarında ameli ile kalınca
Neler yaptım neler yapmadım der bakınca
Eyvah ile ya da çok Şükürle o an olunca
Ya buldum der hayatta define bakar keyfine
Ya karışır çevirdiği dümenin çarkının alevine
Eyvah düşmüşüm yokluğun peşine der
Açar bağrında ya gül destesinden güller
Ya çok şükür bu güzelliği yaratana der
Ya akar sinesinde leş kokan çirkeflikler
Ya da lanet olsun peşinden gittiğime der
Ya güler gülüşüyle ya da biter gidişiyle
Eyvah düşmüşüm yokluğun peşine der
Dünyada mahrumdur hep aynıdır kafa değişmez
Günde bin nasihat ile söylesen bir gram dinlemez
Lakin nereye nasıl gideceğini nedense hiç bilmez
Bilen olursa gidince hiç gelmek gelmek istemez
Mezarında yaptığı gören eyvah gönderin düzelteyim der
Eyvah düşmüşüm yokluğun peşine der
Dünya böyledir gelen aynı lakin gidenler ayrıdır
Dünya edepsizce deştiğin acep kimin bağrıdır
Ulaşırken sana ulaşan kimin acep çağrısıdır
Mezarda kazandığın azap kendi emeğinle kazandığındır
İşte dünyada yaktığın şimdi yandığın gibi canıdır
Eyvah düşmüşüm yokluğun peşine der
Kul Mehmet’im imana varmak için arama bahane
Kul sıkıntıda darda ise deme sakın ha sakın bana ne
Kul imanla merhametle olursa hayatı olur şahane
Hayat dediğin okunmak için gönülde kütüphane
Aç gönlünü gönülleri oku o bir divanhane
Çok şükür aradığım buymuş der varlığımın içinde
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
