Sonrasız Kalmıştı Sonralar
Yazın ilk günlerinde yeniden şekillenen yeryüzü ilk tomurcuklarını fırlatmıştı sakince toprağa Yağmurlarla yıkanan şehirler kendilerini güneşin sonsuzluğuna bırakmıştı Temmuz ayında sıcak bir sabah Gitmişti karanlık ortasında oturan ifritler pencerelerin köşesinden gelmişti melekler sanki masmavi ufuğa Sonraları düşünen bir çocuk oyuncaklarını düşürmüştü balkondan aşağıya sonrası sadece ufacık bir dalgınlık Kırılmamış duygular sonralarını düşünüyordu bakiyeleri sadece küçücük bir umut sonraları büyük bir kırgınlık Gitmeye mecali kalmayan insanlık nereye gitmekteydiler sonsuzluğun boşluğunda kafasında binlerde sorular bir ömürlük Şiirler bir mısralık sanki bir mısrasından yayılan sayha değiştirmişti gönülleri ferahlahlatmıştı kurulan son düşleri Saniyeler bir saliselik sanki hızla akarken duyulurdu sesleri en derinlerden insanlığın arasına karışırdı kadranların gözyaşları Buluğa ermiş bir çocuk sonralarını arıyordu kendi benliğinde atlaması lazımdı zorlu hayat basamaklarını Özgürlüğe uçmak isteyen gri gagalı kuşlar unutmuşlardı yasakları hayallerinde müthiş parıldayan ılık bir gökyüzü Değişen mevsimler sonralarını arıyor bulamadıkları zamanlarda ruhları bürünüyordu acımasız kışları,mutsuzdu mevsimlerin yüzü Sonrasız kalmıştı sonralar son basamaklarında umutların kalakalmışlardı zorluk merdivenlerinin ortasında Umutlar kalmışlardı günlerce yağmurun yağdığı ormanlarda kendini gizlemeye çalışan berrak yoncalarda İşçiler kalmışlardı inşaatlarda emekleriyle beraber karşılığı verilemeyen çabalanın tesiri sarmıştı yorgun günleri Her zaman bügün için çabalayan sersefidler asıl aramaları gereken zamanları unuttular kaybettiler dünleri Müsamaha coğrafyalarında yaşanan zıtlıklar, kanlarla örtülü sessiz çığlıklar altında kaybedilen insanlık günleri Sonları düşünen çocuk oyuncağını ararken şehrin unutulmuş sokağında oyuncakları kırılmışlardı artık çok geçti İfritlerin çekildiği pencelere kurulan melekler bakarken şehrin kalabalığında insan karmaşasının üstünden masmavi bir bulut geçti İnsanlık unutmuşlardı gidecekleri yerleri dönmek zorunda kaldılar evlerini sığındılar kupkuru duvarlara Şiir mısralarının hinterlandı büyüdükçe tesiri artmaktaydı yüreklerde onlarda aramaya koyuldular sonralarını sığındılar zamana Sonrasız kalmıştı sonralar sonralar son buluşmalarda sarılıyorlar kendileriyle unuttular sonrasızlıklarını Semtin en kalender malikenesinde ikamet eden bir yaşlı kadın son günlerinde işliyordu hatıralarını bir müsvedde kağıdına Saniyeler saklıyordu içinde yaşanmışlıkları salise salise artıyordu telaşları mahpustu insanlığın meramına Sonrasız kalmıştı sonralar sonsuzluklar içinde akan zamanın içinde kalmıştı sonralar trajiktiler son zamanlarında........
(
Sonrasız Kalmıştı Sonralar başlıklı yazı
ercaga tarafından
15.06.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
