* İNSAN SEVERKEN MUTLUDUR *

Seninle anlaştığımız gibi: İstediğin oldu
dört yol ağzında değilim artık. Bu şehir yabancı bana.
Beni bağışla.
Bütün kaprislerimi gömdüm, saksıdaki keşkelere
Gidiyorum işte, bir çınarla değiştir gövdemi
Kimin mutluluğuna kar yağmadı ki öğleden sonra.


Geçmişteki anılarını sormuyorum, rahat ol
Bana bıraktığın o ihanetten sonra
Bir şairin kalemi kadar eski ve sıcak
Yakamozların yıldızlaştığı sularda
Sevişmenin bir başka tadı vardı bir zamanlar.


Sen, gök mavisi, gezegenlerin en güzeli si
Gecenin  serinliği, saçlarında sevişmelerin şifresi oldu
Hangi pencereyi aralasam, karşımdasın, konuş diyorsun
Ellerim dokundukça, kanayan yaralarına
Bereketli yaz yağmurları gibi dökülüyorsun üstüme.


Kirpiklerine sunduğum papatya, pencereme taş attı
İki yudum şaraptı dudakların, içtim
Bestesi belli, güftesi belli, Veysel'in sazına bulaştım
Bir karanfile vuruldum, 
Ayakta uyuklayan bir garson kızın bakışlarında.

Dilim dolandıkça, hasretine
Esrik bir yalnızlığın gölgesinde buldum kendimi
Kulağımda çığlık çığlığa hep yankılanan
Bir adın vardı dudaklarımda.


Bir gemi gibi çekildin limanlarımdan
Bir ekmek kadar özledim seni,
İstediğin gibi oldu...
İnsan severken mutludur
Böyle yaşarsa kalbin.


Nuri Dağdelen
( İnsan Severken Mutludur başlıklı yazı Öz tarafından 18.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.