Özür diliyoruz peşinen özür
Özür diliyoruz peşinen özür
Engelliye engel olan bizmişiz
Derdini anlayıp vermedik huzur
Her şeye mânia bulan bizmişiz
İnsanca yedirip içiremedik
Karşıdan karşıya geçiremedik
Hiç bir şeyi doğru beceremedik
Bu işlerde geri kalan bizmişiz
Onları görmüşüz bir vebal diye
Meslek öğretmedik yok ikbal diye
İtilip kakıldı kör topal diye
Gerçek ortadayken yalan bizmişiz
Onlar anımsanmaz garip yaşarlar
Onca engelleri nasıl aşarlar
Oyu bir sayılır ona koşarlar
Onların hakkını alan bizmişiz
Kapanmış evinde yüreği pare
Devlet sahip çıkmaz halk bilmez çare
Eziyet görürler göz göre göre
Sahipsiz başıboş salan bizmişiz
Gereken ilgiyi veremiyoruz
Bir türlü huzura eremiyoruz
Onları bahtiyar göremiyoruz
Yine başımızı yolan bizmişiz
Etkinlikler olur yılda bir hafta
Yapılan vaatler hep kalır lafta
Sorumlu aranır yok ki etrafta
Her türlü havayı çalan bizmişiz
Yaz Mikdadî belki mesuller okur
Okuma yazma var bizde çok şükür
Kaldırımlar yüksek caddeler çukur
Dünyayı yaşanmaz kılan bizmişiz
Ozan Mikdadî