NANKÖR
En çokta neye yanıyorum biliyor,musun
Geçip giden zamana o değerli günlere
Öyle bir kalemde silip,de attın ya
En çokta o beni kahrediyor
Böyle nankör olacağın
Aklımın ucunda bile geçmezdi
Bir kedi kadar bile olamadın
Nankör derler kediye
Sen ondanda betersin onun on katısın
Harcadığım günlerin gezdiğimiz
yerlerin
Hiç mi olmadı sende hatırı
Hani ölürüm derdin
Hani ölümsüz sevmiştin yalancı
Seninle beraberken zamana
Ne kadar kısa diyordun
Şimdi uzun gecelerin acılarıyla
Beni baş başa anılarımla yalanız bıraktın
Vay be ne diyeyim sana
Şimdi nasıl kıyayım sana
Bende o kadar değerliydin,ki
Sana kıymak incitmek en son ihtimaldi
Sen bu ihtimali
Geçen uzun zamanda kısacık bir güne sığdırdın
ya
İşte ona yanıyorum
Ne diyeyim şimdi
Sen kararını vermişsin
Beni,de hiç sevmemişsin
Acıları boynuma sarmaşık gibi doladın
Hiç yazık demedin hiç anlamadın
Hadi git yüzüme dahi bakma
Ben kendi kendime doyasıya ağlarım
Alt tarafı bir yara
Bir parça bezi kendimde bağlarım
Üç beş peçeteyi,de gözyaşıma harcarım
Malatyalı şair
Cahit aluç