NANKÖR

En çokta neye yanıyorum biliyor,musun

Geçip giden zamana o değerli günlere

Öyle bir kalemde silip,de attın ya

En çokta o beni kahrediyor

Böyle nankör olacağın

Aklımın ucunda bile geçmezdi

Bir kedi kadar  bile olamadın

Nankör derler  kediye

Sen ondanda betersin onun on katısın

Harcadığım günlerin gezdiğimiz yerlerin

Hiç mi  olmadı sende hatırı

Hani ölürüm derdin

Hani ölümsüz sevmiştin yalancı

Seninle beraberken  zamana

Ne kadar kısa diyordun

Şimdi uzun gecelerin acılarıyla

Beni baş başa anılarımla yalanız  bıraktın

Vay be ne diyeyim sana

Şimdi nasıl kıyayım sana

Bende o kadar  değerliydin,ki

Sana kıymak incitmek en son ihtimaldi

Sen bu ihtimali

 Geçen uzun zamanda kısacık bir güne sığdırdın ya

İşte ona yanıyorum

Ne diyeyim şimdi

Sen kararını vermişsin

Beni,de hiç sevmemişsin

Acıları boynuma sarmaşık  gibi doladın

Hiç yazık demedin hiç anlamadın

Hadi git yüzüme dahi bakma

Ben kendi kendime doyasıya ağlarım

Alt tarafı bir yara

Bir parça bezi kendimde bağlarım

Üç beş peçeteyi,de gözyaşıma harcarım

Malatyalı şair

Cahit aluç

 

( Nankör başlıklı yazı cahitaluc tarafından 4/24/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.