Her yanım dikenli çitle örülmüş
Saatler geçmiyor hüzne kurulmuş
Sineme koskoca hasret serilmiş
Senin yokluğunda böyleyim işte
Boşluğa düşmüşüm çıkamıyorum
Gönlümdeki tahtı yıkamıyorum
Resmine bakmaktan bıkamıyorum
Senin yokluğunda böyleyim işte
Lokmalar boğazda bir bir dizilir
İsmini andıkça ruhum ezilir
Fer gider dizlerden gücüm azalır
Senin yokluğunda böyleyim işte
Hasretin giderek kalbime iner
Sanma ki uyurum ışıklar söner
Gözümdeki yaşlar nehire döner
Senin yokluğunda böyleyim işte
Tutmaz olur artık ayağım, elim
Dualarda seni konuşur dilim
Suratım asıktır bükülür belim
Senin yokluğunda böyleyim işte
Olmadığın her yer yabancı bana
Ayrılığın kahrı yetiyor cana
İçtiğim su zehir, karışır kana
Senin yokluğunda böyleyim işte
Murat der sensizlik farklı bir terim
Yıkık bir binadan daha beterim
Çarem kalmaz bazen ölmek isterim
Senin yokluğunda böyleyim işte
Murat Gökçe Karsî
12.04.2016
