Özlerim memleketin hep eski günlerini

 

Özlerim memleketin hep eski günlerini

Kim ister açlık kıtlık onu aramıyorum

Gurbete mahkum olan şaşırır yönlerini

Bulunduğum yerlerde rahat duramıyorum

 

Aradığım insanlık, aradığım sevgidir,

Ne kariyer ne unvan ne yüksek bir mevkidir,

Aradığım ne takdir ne kuru bir övgüdür

Ben kendimi tanırım işe yaramıyorum

 

Cennet gibi vatanı uzaktan izliyorum

Varınca garip kalır, ağlayıp sızlıyorum

O eski yarenliği ne kadar özlüyorum

Her tatile geldikçe rahat varmıyorum

 

Kırk yıldır unutmadım aklımdadır köyümüz

Nasıl da unuturum oradadır soyumuz

Geldiğimiz gibiyiz az değişmiş huyumuz

Memleketin haline kafa yoramıyorum

 

Ne güç kalmış ne imkân varsam da geçti artık

Yanarım gençliğime fırsatlar kaçtı artık

İstikbal denen meret elimden uçtu artık

Gerçeklerle yüzleştim hayal kuramıyorum!

 

Der Mikdadi Hollanda dağları yok dinsizin

Hatırlarım dağları gözüm dolar ansızın

Bağ sizin, yayla sizin, dağ sizin, orman sizin

Alıştım düzlüklere yokuş vuramıyorum

 

Ozan Mikdadi

 

( Özlerim Memleketin Hep Eski Günlerini başlıklı yazı Mikdadi tarafından 27.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.