Online Üye
Online Ziyaretçi
İlk terkedildiğimde on yedimdeydim.
Henüz tutamamıştım kızın elinden.
Sonradan oğlanın biriyle el ele görünce onu,
ilk sigaramı içmiştim kederimden.
O günden sonra, o kız için kederlenmeyi çabucak bıraktım,
ama sigarayı hiç bırakamadım bir daha...
Dünyamdaki her güzellikle kavga ettim,
dayak yedim.
Babam çok kızmasına rağmen intihar ettim,
Bir türlü ölemedim...
Yalvardım, yakardım;
Geçmişim geleceğimin yankısı.
Geleceğim geçmişimin yankısı...
Geçmişim ve geleceğim kuytu bir sessizlik.
Bu kısır döngüden çıkışın yolu,
bir şiirle ilk cinayeti işlemek...
Ha bu gün, ha yarın.
Bütün günler birbirinin aynı nasıl olsa...
Bırakın da bu gün öleyim!