Elli Yedinci Yaşım
Melekler aş taşırlar.
Benim gönül soframa.Kışın doğmuşum amaYaz gibi içim dışım.Bedenim doğudadır,Ruhum batıya yatık.Duygum, düşüncem katıkŞiirim oldu aşım.Gözlerim bir kördüğüm,Dilim ilmek ilmektir.Sevmek ve sevilmektir,Hayatta bir tek işim.Ne sevmekten usandım.Ne kinim noksan oldu.Ne yerle yeksan oldu.Ne göğe erdi başım.Her gün ki bayram olsaEksilmez bende çile.Gözlerim gülse bileDört mevsim çatık kaşım.Kara kara bulutlarHiç ufkumdan gitmedi.Ömür bitti, bitmediGölgem ile savaşım.Küçükken yetim kaldım.Ondandır çok nazlıyım.Severken pek hızlıyım.Darılırken yavaşım.Annem derdi ki bana:‘Sana benzerdi baban’Babamın öldüğü anBenim şimdiki yaşım.Takvimimden yapraklarGüz gelmeden döküldü.Ben doğmadan dikildi.Kabrime mezar taşım.Elli yedi seneyiNasıl yaşadım bilmem.Ne hüznüm var ne gülmem.Ne yaz belli ne kışım.18 Şubat 2012 Camili/ AdapazarıMuhammet AVCI
(
Elli Yedinci Yaşım başlıklı yazı
yanık ozan tarafından
13.03.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.