Siz bakmayın dağların dumanlı olduğuna aşkın sevincini koklar uzaklardan ve uçuk bir maviden süzülür yıldızlara bilmezlere açılan bir pencere, özgürlüğünü ölümsüzlüğünü çiziyor gökyüzüne.
Seni andım sen yokken, önce saçlarını okşadım gözlerini maviye boyadım, denizler kıskansın diye sonra seni gizledim yalnızlığıma dalından yeni açmış iki gül dikenler arasında her doğan günle aşkı işler yapraklarına.
Hadi gel, ay doğmuş bulutuna bir de seni ekledim martı kanatlarına, aşkların bölündüğü yerde yıldızlar küser, hangi kapıya varsan kilitlenir üstüne biz değil miydik, aynı yastığı paylaşan, şimdi ne sen, ne de ben, yokuz artık bu şehirde.
( Yıldızlar Küser başlıklı yazı Öz tarafından 28.02.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
