MONOTON HAYAT
Ben kendimden kaçtıkca gölgem düşer peşime
Ayakkabım toz olsa sildiğim yerden bugün.
Sabah beşte uyanıp her zaman ki işime
Gitmesem olmaz mı ki bildiğim yerden bugün.
Yemesem şu peyniri, zeytin, bal ve reçeli
Penceremi açınca esmese hazan yeli.
Masmavi bulutlardan düşler uzatsa eli
Geri dönsem uykuma böldüğüm yerden bugün.
Bilmem ki ne istiyor neden sıkkın bu canım
Avuçlarım içinden kaçtı tüm heyecanım.
Başım, elim, ayağım ağrıyor dört bir yanım
Kalkmak istemiyorum olduğum yerden bugün.
Dünyanın telaşı çok, sığmıyor mantığıma
Şöyle boylu boyunca uzansam koltuğuma.
Uzun uzun konuşup kuş tüyü yastığıma
Tüm hüznümü boşaltsam dolduğum yerden bugün.
Atıversem gönlümün yamacından karları
Sol cebime konulan yalan ve inkarları.
Bozulsa bu beynimin fabrika ayarları
Çıkıversem yavaşca daldığım yerden bugün.
Monoton hayatımı ortadan kesiversem
En sıkıcı yanını alır mı geri versem?
Denizin kenarına temiz bir havlu sersem
Devam etsem hayata kaldığım yerden bugün.
ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ..
KAYIP DÜŞLER... 03.01.2005 ... SAAT: 06:00
