GEL AMA
Geleceksen hiç durma fazla bekletme beni
Mazini evde bırak gözlerinde yaşla gel.
Ruhumun uydusuna çevirerek anteni
Bükülmeyen dudakla eğilmeyen başla gel.
Bilirim dizin pamuk leblerin ise baldır
Geçtiğin tüm yollardan tabelaları kaldır.
Beyin damarlarından sinirlerini aldır
Gülümseyen yüzünle çatılmayan kaşla gel.
Bu tertemiz sevdaya verebilirsen değer
İki beden bir olsun tutuşşun yürek ciğer.
Adımız dilden dile dolanacaksa eğer
Dostuma iyi davran düşmanımı taşla gel.
Başka bir şey istemem gül getir kucağında
Sonra salla usulca düşler salıncağında.
Alevler yükselirken muhabbet ocağında
Sevdanı iyi pişir, tüm öfkeni haşla gel.
Kır kalbimde tutunan erimeyen buzları
Bahar temizliği yap yolla artık güzleri.
Sinemin üzerinden topla bütün tozları
Güzel kokular sürün elinde faraşla gel.
Bağrıma koy sevdanın küllenmeyen közünü
Kulağıma fısılda her gün sevgi sözünü.
Kollarımda uyu yar kapat iki gözünü
Sevgilim yeni güne benim ile başla gel.
ELİF KESKİN KARABULUT... /ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
SENSİZ OLMAZ / 12/ 2010 SAAT: 22:00
