SEN BENİ ÇAĞIRSAYDIN
Bir ömür boşa geçti, gezindim kasaba il
Nidanın tınısını duymadım sağır saydın.
Bize sevgi lazımdı sevda da gurur değil
Koşup da gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
Karşıma kim çıkarsa hançerimi saplardım
Vuslata kalan günü toplayıp hesaplardım.
Yüreğim kıpır kıpır bağlardan gül toplardım
Coşup da gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
Can gelirdi bedene, ayağıma, ellere
Aldırmazdım hazana poyraz esen yellere.
Hislerimi yüklenip seher vakti yollara
Düşüp de gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
Yas içinde geçerken aşkın her durağını
Sen indirdin yarıya gönlümün bayrağını.
Kaldırırdım üstümden şu ölü toprağını
Eşip de gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
Duygularım renklenir tüm öfkem yatışırdı
Sinemin üzerinde bülbüller oynaşırdı.
Sevdamın yangınına dervişler su taşırdı
Pişip de gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
İnsan candan sevince vazgeçermiş kendinden
Kurtulurdum gecenin yokluğun kemendinden.
Hasret denen ırmakla ayrılığın bendinden
Taşıp da gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
Zaman bir atlı gibi gelip geçti önümden
Hiç tat alamıyorum yılların dönümünden.
Kılavuzsuz rehbersiz pusulasız yönümden
Şaşıp da gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
Zannetme mutlu oldum zannetme yüzüm güldü
Böylesine bir sevda zannetme ki görüldü.
Gönül kıblegahıma ne duvarlar örüldü
Aşıp da gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
Şaşıp da gelmez miydim sen beni çağırsaydın.
ELİF KESKİN KARABULUT... /ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
20.12.2008....Saat :21 :25
