Kul hakkını gasp eder yolda ensesi kalınlar
Her şey yalan olur bilmez o karnı doymazlar
Hak yolda yürümez yürüyen hiç sevmezler
Yolda yürüyen yaralı yolu yıkan yüzü karalı
Mazlumun elinde kalan insanlığı helal yer aşı
Başı kurtulmasa dertlerden eğmez hiç başı
Derdi geçim ile ahireti tek budur telaşı
Yolda yürüyen yaralı yolu yıkan yüzü karalı
Kimi nefis dedi şeytana sarıldı
Kimi nur Muhammed dedi Kabe yoluna çıkıldı
Kendini bilmezler hep vara yoka takıldı
Yolda yürüyen yaralı yolu yıkan yüzü karalı
Hakkı bilen bilir gönül hakkın sarayıdır
Kimi gönül yıkar bilmez nedir gam ah alandır
Olmayan karpuz her zaman olur ham kalandır
Yolda yürüyen yaralı yolu yıkan yüzü karalı
Kimi Kördür demez ben körum
Hak yiyene mazlum ahı alana sorum
Hak hesap soracak yoktur başka hak alınacak durum
Yolda yürüyen degil artık yaralı hak yiyenin yüzü karalı
Kul Mehmet’im insan insanı bulamayınca
Kul Allaha iman edip kul olmayınca
Hayat heybesi iman ile dolmayınca,
Yolda yürüyen kul hakkı yiyen yüzü olur karalı
Mehmet Aluç Kul Mehmet
