ıssız gecelerin yanıp sönen böceğiydik,,,
bazen güler bazen kavga ederek
göz yaşın sallanırdı ayrılığın zembeleğinde
... kururdu nergizler içimizde 
parmak uçlarımız ateşte kavrulurdu,
avuçlarımız avuçlarda uyurdu ,
dipsiz kuyulara giderdik
akardı gece dizimizde 
senin ninlilerinde türkü söylerdim
bahar kokardı dilimiz dilimiz de
karanlık içinde boncuk gözlerin
karınca ısırığı ayaklarımı okşardı,
yarılırdı domates gibi ikiye gövdem,
sen ekmek banardın cümlende doyardım 
nar akardı kirpiğinde kıyamazdım
biz seninle tapuları yıkmıştık
hiç bir hasap gütmeden 
yarını gövdemizde düşlerdik
kimselerle işimiz yoktu
biz nazlı nazlı akan şelaleydik
dudaklarımız değdiğinde ohhhh çekerdik
gökyüzünde süzülen turnaydık
bembeyaz düşlerin içinde yaşardık
içinde ki ben ölene kadar,

irfan KÖKTEN
( İçinde Ki Ben Ölene Kadar başlıklı yazı GÖKKUŞAĞI55 tarafından 1/4/2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.