Can çıkmayınca huy çıkmazmış, nefsin doğar seninle
Ancak belki, edersin terbiye
Mesafe koy, kötüyle arana
Bulaşmasın, sakın sana da,
Nefsi olmayan,
melektir
Onların da,
dünyası ayrıdır
Nefsine hâkim olamayan, batar çamura
Ne kadar temizlersen, balçığın izi kalır
Atma çamura taş, sana da sıçramasın
Ne de çamurlar var, içinde yatar şifa bulursun
Her ne yaparsan yap, yerinde ve dozunda olsun
Her şey yerli yerinde, düzeni bozamazsın
Toprakta yatanda, topraktan çıkanda candır
Can çıkmayınca huy çıkmaz boş yere dememişler
Kuşburnu, kızılcık, ahlat, alıç, kurdun kuşun rızkı
Elma armut, nar
insanın rızkı
Her yaratılan yerini bilse, yok olmazdı nesiller
Nefsi doymayanlar,
insanın da hayvanında rızkına el koyar
Nefsine dur diyemeyenler yüzünden, bozuluyor düzenler
Düzeni bozanların, düzeni bozuluyor,
eminnur
güler acar
