Ýnsan gönlüne vermeli merhametle ince ayarý

Ayarý vermeyen yer nefrete bulaþtýrýlmýþ hýyarý

Merhametle yýkýlýr nefretle dizilmiþ koca daðlarý

Bunca derdi merhametle silmeyene adam mý denilir

Gönül sevmeyi býrakýp gurbet elemi gidilir

Gurbet elde söyleyin tek baþýna nasýl gülünür

Sevgi terk edilirse gönülde kadir kýymet nasýl bilinir

Bunca derdi merhametle silmeyene insan mý denilir

Cahil kem söz söyler doðru sözü söylemeyi bilmez

Son nefes gelince doðruyu görür geriye dönemez

Mezarda vahþeti ile kalýr geri yol bulunup gelinmez

Bunca derdi merhametle silmeyene kul mu derim

Merhametle aþk çeksin bizi güzel meydana

Kor alevden hasret deðmesin cümle cana

Birlik beraberlikte hayýr var daðýlmayalým saða sola

Bunca derdi merhametle silmeyene gönül mü derim

Sen söylersin bunca güzel sözleri

Dinleyen yok çamura kadar batmýþ dizleri

Güzel var iken çirkin olana kayar gözleri

Bunca derdi merhametle silmeyene insan mý derim

Kul Mehmet'im kem söz söyleyip gönül incitme sen

Uyma cahile sen o her sözünü doðru bilir hep der bilirim ben

Ýbrahim peygamber gibi teslim ol Rahmana yanmazsýn,

hep deme sende ben illa da ben

Bunca derdi merhametle silmeyene can mý derim

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-