GÖNÜL YAŞI
Gençlikte zor gelmez, ne olursa
çekilir sineye
Yaşlılıkta kendisi bile ağır
gelir, kendine
Gözün, gönlün tok olsun
Kimileri hiç doymaz, biliyorsun
Dudaklar dişlerle güzel, gözler
sevgiyle bakarsa güzelleşir
Kimi dil bıçak gibi keskin, kimi
göz hasettir, demiri keser
Yaşlılık bedene gelir, gönül yaşı
hep, otuz
Ölümsüzdür ruhlar, daha çok âlemleri,
gezecek
Sürgün yeri dünya, dersler bu
dünyada alınacak
İnsan, gideceği yeri bu dünyadan
seçecek
Ama ona denir ki, gönül gözü ile göremez
Kaldır gözündeki, gönlündeki
perdeyi, ayağındaki bağı çöz
Gör gerçekleri, kulsun sen seni
bir yaratan var
Kuldur, kusuru çok, sığın Rabbine
O’nun da affı çoktur
Yeter ki, bil
O’na ve yarattıklarına saygılı ol
Gençlikte yapılan hatalar,
yaşlılıkta ödenir
Yaşlıya, kendisi bile ağır gelir
Ben öğrendim, sende bil
Birazı su, birazı toprak insanın
Ayağına basarsan çamurlaşır
Can verince dirilir, diriye denir
İnsan
İnsan olan, Rabbini bilir,