Online Üye
Online Ziyaretçi
Tanrı kelebekleri, iki defa yarattı
Önce altın kozaya, birinciyi kapattı
Küçücük dünyasında büyümeyi bekledi
Büyüyüp olgunlaşmak için sabredip direndi
Beğenilmek için çok güzel olmak istedi
Güzel olmak gerekmez sevenlere, öğrendi
Bir damla akyuvardım, ilkinin yüreğinde
Ve rengim masmaviydi, dolaştım bedeninde
Arsız bırakmak için, ar damarı koparttım
Yer Tanrısı suskunken, tan vakti düşlerinde
Pcncerelerindeki, gölge oyunlarında
Bir kaçamak uğruna, kozayı kırıp çıktı
Uyanırken repliği tükenen buluşmanın
Şuh kahkahalarıyla Şeytan ile kelebek
Her çiçeğin tadına sormadan bakacaktı
Tadına vararak korkmadan yaşayacaktı
Hiç düşmemek için güçlü olmak gerekliydi
Sükunet içinde yaşamak için niyetliydi
Tanrı, renga renk boyadı, o kanatlarını
Sonra kızıl bir aleve çevirdi Şeytanı
İki aşık gülüşler saçarak kavuşunca
Kelebekler çabucak yanar ölür şeytana...