*********
******
***
*
BiZiM MANAV
Gecenin bir vaktinde, güne gebeyken şafak
Silkeler sarsa sarsa, "uyan!" der çalarsaat...
Ne mümkün karşı koymak; henüz çocuklar ufak
Hayat yükü ağırdır, inlemek mukadderat.
Yarım kalır rüyâlar, başlar hergünkü sınav
Besmelenin ardından doğrulur Bizim Manav.
Koyup avuç içine Rabbinden niyâzını
Dualar ile süsler günün ilk namazını.
Kim bilir nice sırrı ser'inde saklayarak
Çocukların yanına sessiz sessiz süzülür...
Vedalaşır usulca, öperek, koklayarak
Dönüşler tez olsa da, elde değil, üzülür.
Keyf ehli miskin kullar uyurken mışıl mışıl
O dimdik ayaktadır; gözleri ışıl ışıl.
Zerre kadar haramı necis bilip aşına
Hamd-ü sena'yla geçer direksiyon başına.
Her kim bir kez uğrasa sebze-meyve haline
Tarife gerek kalmaz, zor meslek neymiş bilir.
Bahane üretse de perperişan haline
Gün olur Bizim Manav, yorgun düşer, ezilir.
Yılgınlık sezilse de nadiren hitâbında
Sabır en başta gelir Muş'lunun kitabında.
Çilesi çok olsa da ne isyan eder ne ah
Dile tesbih söze süs; Şükür- Elhamdülillah.
Hayli tenha pasajın kuytu bir köşesinde
Yaklaşık yedi yıldır rızkının peşindedir.
Sıladan uzak her gün gam yapar neşesinde
Tatil özlemi büyük; hayâli, düşündedir.
Ne zaman şehit versek o da gamlı, durgundur
Vatanına çok düşkün, Bayrağına vurgundur.
Kafkasya'ya uzanır soy-sopu, şeceresi
Ardına dek açıktır gönlünün penceresi.
İkramda hayli cömert, her dem hazırdır çayı
Teklifte ısrarlıdır; "buyrun"a buyur ekler.
Uzun sözün kısası, herkes sever Tuncay'ı
Ne zaman sofra kursa mutlaka beni bekler.
Tipik Anadolu'lu; dili, huyu, hayâsı...
İslam ile yoğrulmuş, leke tutmaz mayası.
Bazen şiş görünse de "göbek" denilen alan
"Şişman" diyen halt etmiş; şahidi benim; yalan! :)
Yağmur bulutu gibi; gürlüyor kimi zaman
Tanımayan sanır ki öfke olmuş âlimi
Plastik muma benzer; ne is vardır ne duman
En can alıcı sözü; "Ey Allah'ın zalimi"
Ardından her heceyi itinâ ile seçer
Daha yağmur yağmadan fırtına gelip geçer.
Muziplik olsun diye, dese dahi "ihtiyar!"
Severim kardeşimi; ne dese bana uyar.
Kanaatkâr biridir; yoktur dünyalık hırsı
Paraya değer vermez, mala uşaklık etmez.
İmân ile son nefes! Budur yeğâne dersi
Hasletini saymaya kalemin ömrü yetmez.
Rabbimden dileğimdir; hayat denen bu yolda
Yar ve yardımcın olsun, bahtın boyun eğmesin...
Ömrünün sonuna dek hep Allah'a kul ol da
Mahşerde gönlüne gam, gözüne yaş değmesin...
Mecit AKTÜRK
