Online Üye
Online Ziyaretçi
Alamadım rüzgârı arkama hiçbir zaman,
Ciğerime sığındı nefesi veremedim…
Yüreğimden şişince gözü kapladı duman,
Geçmişimden öteyi atide göremedim…
Bütün parçalarımdan tüm parçacıklar koptu,
Hava boşluğunda arz; sanki önümde toptu,
Nefsin hemen sarıldığı seçmediğim soy soptu,
Hamaset kabarınca alaka öremedim..
Cevapsız sorulara umudu kaptırmışım,
Tabutu Azrail’e bilmeden yaptırmışım,
İblis mi beni, ben mi iblisi saptırmışım?
Bir türlü defterini yazık ki düremedim..
Vicdanı atasaydım his mihrabıma imam,
Müsterih olurdu ruh, derdim işte bu tamam,
Velâkin duyguları şimdi asla tutamam,
Zaten bugüne kadar pek mahsul deremedim…
MFK