Utanırım rüzgârdan sahrayı koklayamam,
Leyla’yı çöle verdim Mecnun’ları çöllere.
Benim hayatım böyle yazılmış saklayamam,
Hayatı role verdim oyuncuyu rollere.
Vallahi çok korkmuştum vuslata yürür diye,
Ardın sıra peşinden benide sürür diye,
Şöyle köşeye çıktım uzaktan görür diye,
Kokumu yele verdim selamımı yellere.
Sakınır söyleyemem korktuğum tek şey nazar,
Benim divane gönlüm hem okur hem de yazar,
Şöyle oturdu
falcı anlattı azar azar,
Fincanı
fala verdim, umudumu
fallara.
Gözlerimden yaşları gelipte silen oldu,
Ne kadar saklasam boş, bakınca bilen oldu,
Ben meçhûle giderken ardımdan gelen oldu,
Tozları yola verdim yolcuları yollara.
Hazana
gül ekmiştim senin için kopardım,
Sen istesen vallahi iki cihan tapardım,
Belkide cehenneme bir kulübe yapardım,
Ateşi küle verdim yangınımı küllere.
.
HARUN YILDIRIM
