Toprağın sinesine yakındır irtihalin
Gün akşam, güneş batmış; yol karanlık ihtiyar.
Daha dün geçilmezken kıskandıran cakandan
Zerrece iz kalmamış, forsundan, fiyakandan
Sonbaharın son demi yapışınca yakandan
Mızrap düşmüş elinden, sazın kırık ihtiyar.
Bırak artık hüzünle geçmişi yâd etmeyi
Söyle, kimden öğrendin böyle feryâd etmeyi
"Turp gibiyim" diyerek, onca yeni yetmeyi
Kandırmak zor bu demde; gençler ayık ihtiyar.
Hayat kimine vahâ; meltemi tatlı, serin
Kimine dar dehlizdir; zifirî hem pek derin
Utanma, anlat bana neyse derdin, kederin
Deme "benim kaderim"; omzuma yık ihtiyar.
Kader gamlı konakta açınca onmaz gedik
Hüzün ne isbat bekler, ne gözden nemli tasdik.
Değil mi ki her tümsek aşılması zor eşik
Kalan yolun hayli dik, kolaysa çık ihtiyar.
