* AKLIM EGE'DE KALDI *
Ege'nin aşkıyla tutuştuğum Körfez'de
Uyandı bulutunda mehtap
Döktü gecenin şavkına sarı saçlarını
Yine sevdalandım
Anladım ki yine Ege.
Sakın ürkütme geçen gemileri
Yokluğuna birikmiş özlemlerini getirdim
Şimdi demir atmışken bu büyülü limana
Gel gurbet kokan anılarınla
Kimsenin bilmediği acılarım, şaha kalkmış
At sırtında koşar dört nala
Dalından kopmuş yaprağın ağacını, özleyişidir yaşadığım
Umutsuzluğun şafağı doğunca tenime
Hüzünlerim üşüyor, ben üşüyorum.
Vurgunlardayım, acılar emziriyor yüreğimi
Kepekleri kapalı ses vermez sokaklarda
Kimse görmez yalnızlığımı
Her adımda çoğalan ayrılık busesidir yanağımda
Nişan gibi taşıdığım,
Yalnızlığım üşüyor, ben üşüyorum.
Aklım mavi gözlerinde kaldı
Acılar geçti içimden
Hasretim hasretine karıştı.
Suss....
Hİçbir şey anlatma
Bir aşk öyküsüydü o fırtınalar
Artık dirilmiyor buz okyanuslarındaki yüreğim
Özgürlüğüme, sevgime karışan bir kül oldun.
Nuri Dağdelen