Onunla tanýþmadan, ne mutluydum bilseniz,

Güzelim hayatýmý çaldý sigara benim.

Bir bir anlatacaðým, mezarýma gelseniz

Bir hiçten baþka neyim kaldý sigara benim.

Kahvaltýmý koymazdan, annem inek saðmazdý,

Birkaç nefes çekmezden elim iþe deðmezdi,

Sigara paketlerim ceplerime sýðmazdý

Þimdi de anam- bacým oldu sigara benim.

Kalsaydým, o meretsiz giderdim Hint’e, Çin’e

Onun yaptýðý zulüm, sýðmaz imana, dine

Ben, çoktandýr ölmüþüm, hayattadýr o yine

Cenaze namazýmý kýldý sigara benim.

Anam, babam göçtüler, hep verdiðim hüzünden,

Eþimin senelerce yaþ dinmedi gözünden,

Hele onun yüzünden, hele onun yüzünden

Her bir bela baþýma geldi sigara benim.

Kaç yýldýr gidemedim hasretken vatanýma,

Her þeyimi o aldý, kýyamazken canýma,

Ve nihayet zehiri karýþtý da kanýma

Ondan ötürü yüzüm soldu sigara benim.

Vallahi esirgedim çarþýda, panayýrda

Ahhh! Ona verdiðimi harcasaydým hayýrda,

Kaç kere terk etmiþim onu kýrda, bayýrda

Yine de adresimi buldu sigara benim.

Evde ekmek bitseydi, komþuya gidemezdim,

Evvel onu almadan, borcu da ödemezdim,

Ondan baþka hiçbir þey tasavvur edemezdim

Aklýmý ve fikrimi aldý sigara benim.

Selam bile vermeden esip, giden yel gibi,

Eskiden dosttuk þimdi dolaþýyor el gibi,

Daðdan kopup da gelen kükremiþ bir sel gibi,

Adýmý haritadan sildi sigara benim.

Yanýk Ozan, þimdi hep hüsrandadýr haliyle,

Bunu içen inanýn, ölmüyor eceliyle,

Nasýl yaþadým, bilmem dostlar ben bu deliyle,

Ben düþtükçe karþýmda güldü sigara benim.

Nisan 2015 Sakarya

Muhammet AVCI