Online Üye
Online Ziyaretçi
Aşk sayıyorum yüreğime sakladığım cenneti,
Cehennem azgın nefsime yazılmış gece nöbeti!
Yüreğimdeki sessiz çığlıklar bozdu koruduğum sükûneti,
Ve aşk dile geldi kopardı sonunda kıyameti.
Yürüyüp ezberlediğim yollar günaha çıkıyor.
Belime doladığım edep ipinin bağları çözülüyor.
Ve ruhum çırılçıplak karanlıklarda kalıyor.
Aklım almıyor, ne zaman hayale dalsam film bitiyor.
Yaşadıklarımı döküyorum önüme koca bir hiç.
İşlediğim günahlar günah doğurdu, doğanlar piç.
Kalbim nefrete örtülmüş bir duvardı, yıkıldı kerpiç,
Çocukluğumun bahçesinde unutuldu, sevinç.
Kalemimin mürekkebinde değil aşka biçilmiş ömür.
Aşk kalemden derin, aşk kuşlardan hür.
Kalbim çöplük, bedenim bir ıssızlıkta çürür.
Bu günah kafilesi bilmem ki nereye yürür.
Yar beni dost bil, beni af ettiğin kulların arasına kat,
İbrahim kulun aciz, dünya malı gözlerinde şatafat,
Bırakmıyor peşimi hayat, günahlar yüzümde tokat,
Yar beni dost bil, beni af ettiğin kulların arasına kat…