1 Porselen Yüreğim Harika Ufuk’larında / 1


 

 Gecenin sokak lambası aydınlığına vuruyorum kendimi
kalemi mürekkebim

damarlarımı kırmızısıyla besliyor


beton yığını boş kalabalıklar

 üstüme üstüme yürüyor


umuda varmadan

 henüz güneş kızılı allanmadan
ruhumun esirliği iz bırakıyor

 geleceğin köhne aydınlığına


sanki  !
köprü başında tünelin ucunda uçmayı bekleyen
Rüzğarın körebesine söbeliyor hayat

yalnızlığa giden yalnızlığın beyaz dili
vuslat kuşu bekleyişlerin hümülüşü

yorulmuşluğu
irem bahçesi cehennemin donuşları
savuruyor vuslat penceresi düşünürlüğümü

kanadından kanatılmış
kanadından kırılmış
kanat çırpamaz serçeye
kanatlı hayat var mıdır !
 
bir mücize bekliyor şiir ecesini
kendini alkışlayan alkışlanamayan bir mucize
söylenmiş söylenemeyen sözsüz duyurmalar
tüm acıların mutluluklara gömüldüğü sevinçler
kurban edilmiyecek kadar kurban edilişler
kalem kelam sözünden dökülen nağmeler
asilliğin aslısı yazılan yazılamayanlar
 
düşündüğüm
gördüğüm
ördüğüm
donmuş
yitik yazdığım
hayat içinde kendini oynuyor hayat
ruh içinde ruhunu dinliyor gel gitler
ademin hayatı ademin hayali
sen kimsin diyor !

duruşlarına sarı benizli ölümün
kırmızı resmini çiziyor
resmi geçit selamı veriyor

git hadi git diyor
benim olan benim olmayan her yere
ruhumun kaçkınlığı zehirlenmişliği kadar
zihinsel düşüncemin küresel ısınmışlığı kadar
iç kanaması çaresizliğin gezinmişliği kadar

ayrılık sarası tutmuş hastalıkların
 ihanetlerin bedel ödenmişliğini
mizanı aleme bırakda git
..:
sonra !
cam kırıklarının yere düştüğü
can çekişlerinin parçalandığı 

çıtırdayan kalp ağrısının 
içine akıtılmış göz yaşlarına
sevi derinliğinden
harika bir peri konuyor

 ateşi bir kez daha suda yakıyor
kumdan örülmüş kaleleri yıkıyor

toprak kokusu zülüflerine
yaşamı süt kokulu sağıyorum

düşlerim bağdaş kuruyor
uzatsam eli elime değecek
esleriyle kalbimi okşayacak
saçlarını omuza konduracak
geçmişin acılarını
geleceğe gülümsetecek

 

allanıyor
ballanıyor
tuzlanıyor
buzlanıyor
parmaklarımı yalıyor
kimselere vermem diyorum
 güvercin kanatlarım pır pır ediyor
 
sevgili kalem dostum arkadaşım Harika UFUK esintisine ithafen !
naz-ü hüzündür yazılan belkide biz bize uçtuğumuz kanatlar

Gülay GÖKTÜRK
( Porselen Yüreğim Harika Ufuk’larında / 1 başlıklı yazı GöktürkGülay tarafından 15.02.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.