Yırtık dokunaçlarımın eskimiş gölgesi üşüyor uzaklarda

Bir kadın karları eritip su dolduruyor aşkın sürahilerine

Ateşi yudumluyor gönlüm, içimde sönmemiş v/ahlar

Buğuyla şiirleri karıştırıp yağmur sağıyorum günlerden

 

Hangi zarı atsam yeryüzüne, günlerden hep yalnızlık

Yerinden sökülmüş dikişleri ayrılığa ilmekliyor anlar

Hangi çölün kumlarına yazdın aşkı, hangi sahradasın!

Yitip gittim t/utkunun sorgusunda, son günaydınımsın

 

Küle sevdalı ruhumun kurumuş ağaçlarında sonbahar

Hangi yangın eritmiş dağları, dizlerimde ahirim intizar

Sil göğsümün hicran yarasını, kırgın dallarımda kuşlar

Üşüdüm sevdanın çöllerinde, henüz gelmeden kışlar

 

Çehremde çürümüş zakkumlar, usumda çocuk gülüşün

Ört unutuluşun kapısını, cehennemim olsa da öpüşün

Gözlerinin derin ırmaklarına al beni, denizlere dökülsün

Sana sevdalı bu yüreğim kâinatın sarı sularına gömülsün

 

Selahattin YETGİN

( Üşüdüm Sevdanın Çöllerinde başlıklı yazı S. Yetgin tarafından 12.01.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.