Online Üye
Online Ziyaretçi
Yar…
Sadece
Ağlama
Diyebiliyordu
Gözyaşları için
Sabrediyordu
Elden ne gelir
Diye söyleniyordu
Sosyal şartlar
O kadar vurmuştu ki
O semtte
İkamet eden
Her nefes dertliydi
Gözlerine bakıp
Bir sual etsen, elemlilerdi
Sanki
Makûs talihleri gibiydi
Çaresizlerdi
Ne hastalık biter
Ve ne de hastane
Derdi dinerdi
Zaten elde
Avuçta olmayan,
Kimlere söylenirdi
Sabır, sabır ya
Sabır hiç tükenmeyen
Bir eziyetti
Kanaat etmek
Zaten zaruretti,
Çare adına ülfetti
Başlar öne eğilir
Her umut niye
Mahzunluğa çekilir
Anne ve babalar
Masum şekilde
İçlerini çekerlerdi
Artık inandım ki
Sosyal şartlar
Bir kader hükmündedir
Her kim
bu şartlarda yaşamaya
Adanmışsa çekecektir
Azim, bilgi ve marifeti
Önemsemeyen için hakikattir
Kalbi hassasiyet Rabbin
Rızasını kazanmak için değil midir?
Umut, şevk ve
Muhabbetle buğulanmalı
Aşkla yol almalıdır
Sevdası olmayan yürekler
Zaten her şarta yaşamaya adaydır…
Mustafa Cilasun