Fark ettim birden dostum
Gençliğin çıka geldi
Zor yılların oturdu masaya
Bir sandalye çekti
Sığamazdık hepimiz oraya
Usulca ayrıldım
Seni sana bıraktım
İş güç bahane
Vefasız dediler sana
Hiç sormamışsın Yedileri
Unutmuşsun karakolu
Anlatırken eskileri
Biraz sağı biraz solu
Sanki bir ara
O kız yanımızdan geçti
Aslında çoktan dostların
Masanın bir ucunda
Anasonunda rakını
Sıkışıp kaldılar
Biraz yorgun gördüler seni
Başın ağrıyordu esasında
Bana da sıcak selamlar
Yetmişlerden yirmiliğe dalıp
Belki hiç gitmediler
Seni maziye salıp
Buzla eridiler her çekişte
Sanırım biraz daha senle kalıp
Hayat denilen keşmekeşte
Eskileri bir bir hatırlatıp
Üzdüler sevindin belki de
Ordan usulca ayrıldım işte
Dr.süreyya önder
Değerli dostum Mehmet Fikret Ünalanla
Eskişehirde bir akşamüstüne ithafen
— Mehmet Fikret Ünalan ile birlikte.
