1
veda/sızım
özlemekmiş aşkın bir diğer adı
severken de terk edermiş yürekler
ve kaderi ölüm olan bu aşkı
defnederken renksiz bir kefen ile
vakitsiz, ecelsiz ve sessizce
sahipsizce
gitmeyi de bilmek gerekirmiş
berdel edip bir sükûtun sesine
İftirakı çaldığında kampana
kor alevden bir gömleği giyinip
belki bir serapta bulurum seni
Satır satır nakşolmuşsun hücrelerime
başımda kavak yelleri, saman sarısı düşlerim
büründüğüm hüzünlerde bulurum seni
avunurum hayalinle
varlığın yeter sevgili
ömrü hayatından silmişsen adımı
gidiyorsan ardına bakmadan
yolun açık olsun
ve bahtın güzel
gül cemalin, o mah yüzün hep gülsün
gülümsün, gülfemsin, gülzârımda solmayan
dilerim ki
uğramasın ne dert, ne keder sana
varlığın yeter sevgili,
gülümse, dört elle sarıl hayata
gül sen
hep gül sen…
veda/sızım
mevlüt gözde