Özlem dediðin bir gözlem kendi içinde. Papaðan olmak gibi. Özlem içindeyim, özlem içindeyim... Kendini gözlemlemekte özgürsün.
Bir kayýk olsan açýklarý özlersin, dinginlikler içinde. Bazense dinlenmeyi kuytuda. Dinlenirken özlemler çoðalýr içinde. Keyifsiz de olursun bir dem. Gün doðarken akþamý, geceyi pek anmazsýn da, yalnýz kalýnca, yaþadýðýn duygularý özlersin bazen. Bazense sessizliðin koyu gölgesinde durmayý istersin o kayýk gibi. Özlemektir o da. Bazen nefsin galip gelir üç sýfýr. Farký kapamadan önce birkaç gol yemen gerekir nefisten. Bazen yemek yemeyi özlemek istersin. Nefis ye dese de yememek güzeldir. Kendine inat taze temiz bir bardak suyla geçiþtirirsin söylenmeleri. Kendine söylenene deli demezler ya. Ýçindeki deli sesin deli olduðunu senden baþkasý bilmez. Kendini çözersen iki kiþi olduðunu anlarsýn. Bu yüzden yalnýz deðilsin ama yalnýz olmak istiyorsun muhtemelen. Bir ipte iki cambaz, bir dem keyif, bir dem neþe ama bazen de dertli ya da sýkýntýlý. Sýkýntýyý da buyur edersin ya nefsin arkadaþý. Çat kapý gelir.

Doðayý da özlersin. Kendini dinlemeyi aðaç gölgesinde ya da bir kuþ muhabbetinde. Yalnýzlýk bazen güzeldir o biçim. Bir köpekle dost olursan bu daha da güzeldir, yeðdir. O zaman yalnýz olmazsýn ama ikinci kiþiliðinden bir süre kurtulabilirsin, özgür, sonsuz yeþillikler içinde. Uysal, temiz bir dost. Asla güvenilmez ya da sýkýcý deðil. Sýkýlýrsan dostundan, insanlarý özledin demektir artýk. Orada, insanlar içinde doðayý bir dem özlediðin gibi. Þaka yapmayý arkadaþýna ve gülmeyi özleyince dönersin medeniyete, insanlarýn dünyasýna. 

Bir sevgili lazým sürme gözlü, tatlý sözlü. Aþýk olma özlemi ise her zaman içindedir, aþýk olduysan bir kere.