hani söz vermiþtin her þey deðiþecekti
kutsal bir söylemdi aðzýndan çýkanlar
azar azar tükettin mübarek lisanýný

sol yanýmý söküp aldýn çok acýttýn can/ýmý
þimdi yaþar mýyým bilemiyorum
sürgünüm gayyalar da tenim
el aman dediðin her halin
körükledi içimde yanan cehennemi

telaþ etme çýkýp giderim yalancý ba/harýndan
bu ilk yanýþ/ým deðil firak ayazýndan

iklimlerin çýrpýnýþýný bilirim ta çocukluðumdan
her mevsimi baþka bir kentte karþýlardý tayin olan cismim

karanlýðý bilir misin sen ?
güneþ çekilir üzerinden zifiri bir gecedir matem

ya da sessiz çýðlýklarý/mý duydun mu?
b/akarken yüreðimin sükûtu g/özlerimden

sen ne bilirsin ki bir þiirin esas kahramaný olmayý
yazabilir misin tespih gibi çektiðin yalanlarý
eyvallah...

ben bilemedim bilemedim be öbür yaným 
meczup bir yüreðim var ne kendine malik
ne de sevdiðine 

b/öyle kalabalýklarý'm var iþlek caddeler gibi
bir o kadarda yalnýzým denizin ortasýnda fener gibi

neyse ki kalemim var o da elif gibi
içimde kaynayan volkanlarý resmediyor

satýrlarda yangýn
alevler hicranmýþ yakarmýþ 
titreyen ellerim yanarmýþ
sorarým sana ey vadesi dolmuþ acý/m
bundan gayri ne yakabilir bir þiiri
þu var ki bu ocakta tutuþan cehennemi
getirsen dünyada ki tüm katreleri artýk söndüremez
koptu kýyamet bir adým sonrasý nedamet
kâr etmez gayrý

c/emre itaatli kul ben beni terki terk etmiþim, sen beni terk etsen boþ/ver/miþim

Nuray AYHAN...