Su aydınlık gök yüzünde güneş batınca,
Geceyi ay ve yıldızlar aydınlatır.
Yürekte sevda peyda olunca,
Bütün mutluluklar tebessümde saklanır.
Kim demiş ağlamaz mutlu insan,
Yazı müjdeleyen değil mi nisan ?
Umudunu kaybedersin olursa nisyan.
Kurak gönüller ardında hep var isyan!
Ve bir gül tut elinde dikeniyle;
Ferhat kimmiş, kuyu kazdık biz iğneyle.
Mürekkebim ümit yazar sevda kalemiyle
Onun ismi meçhul kaldı şair hislerinde..
ism-i mechul
