Online Üye
Online Ziyaretçi
Kalemim suskun
Bu gece,
En az
Yüreğim kadar;
İki damla yaş
gözlerimde,
Bilemem,
Bu yol nereye çıkar…
Vicdanım rahat,
En azından
Önümdeki sayfa kadar
Pür-ü pak.
Sitemlerim tükendi
çoktan,
Şikâyet de etmem,
Korkarım Yaradan’dan…
Ne bir serzeniş
Ne de bir beddua
Çıkar dudaklarımdan;
Ben havale ettim
Onları Yaradan’a,
Bu yürek henüz
Dibe vurmadan…
Ne sefadayım;
Ne dertte, tasada,
Sadece bir garip
yolcuyum
Hayat denen
Bu çıkmaz yolda.
Tek dostum, sırdaşım,
Gönlümdeki yoldaşım,
O bilir beni,
Bilirim
Ve her an yanımda
hissederim;
Belki yalnızım
Ama sanmayın ki;
Dardayım.
Avuturum elbet kalbimi,
Giden ise çoktan gitti.
Semaya dönük ellerim,
Feryat figan ağlamaklı
gözlerim;
Öğrendim artık
Ve kabullendim
Payıma düşeni…