Islak sislerde hüzün kapmış güllerim
Bir defa koklamaya kıyamadığım mavi
gülüm
En tatlı gri tonlarınla açmışsın
Nede hoş yakışıyordun sen yarin
elinde
Seni koklamayan çaresizliğim
Ötmeyen dalında bülbülsüzlüğün
Yarden ayrı geçen gecelerimin kahrına
Terk ediyorum gidiyorum
Belki hata bendedir seni sislere gark
eden
Seni alıp yanımda düşler ormanına
götüremiyorum
Eller sana her dokunduğunda beni
hatırla
Bende kaybolduğum düşler ormanında beklide
düşsüzlük anımda
Hep seni hatırlayacağım
Birde senden yarden ayrı geçen
kimsesizliğimi yaşayacağım
Kokun ben gibi kokmasın kimsesizliğin
çığlığı kokusunda
Sen kendin gibi kok güzelliğinin
tadında
Benim gibi kimsesizlere açma
Açıp da sende solma kimsesizliğin
çığlığı ile
Mehmet Aluç©
Ankara Sincan