Online Üye
Online Ziyaretçi
Bak şu densiz nefsin şeytanın işine
Zengin fakir demeden peşine düşmüş gidiyor
Yalanı düşüşü görmeden görenler gidiyor
Ömrü yok edene sonunu bilmez bakışlar,
almış başını gidiyor
Ne saygı kalmış ne edepli
bakışlar
Nefsine uymuş kimseye uymaz
artık o başlar
Gül bahçesinde ötmüyor artık
seherde bülbüller
Bülbül gülüne küsmüş gidiyor
Gönüllerde sevgi kalmamış
insanlık ölüyor
Kimisi nefsine kul olmuş
gidiyor
Kimisi para pul derdine
düşmüş gidiyor
Kimisi hırsına yenilmiş
koşmuş gidiyor
Kimisi de ne olduğunu
bilmeden kopmuş gidiyor
Dostluk sevgi vefa yok olmuş
Sevgi merhametim yerini kin
nefret almış
İnsan dediğin başına ne
belalar sarmış
Sarılacak gönülleri
utanmadan yıkıyor
Kimse yok mu bulsun bunun
çaresini
Gönüller yıkılmış sarılmaz
yarası
Ne diyeyim ki söylenecek laf
yok baş belası
Ayrılık kin gönlümüzde yara
açmış bekliyor
MEHMET ALUÇ
ANKARA SİNCAN