1 Soğuktu Ekimin Elleri

Yıllarca rüzgâra boyun eğmekten, 
Dalları yorulmuştu koca çınarın.
Soğuktu ekimin elleri
Soğuktu ekimin yüzü
Gölgesine sığınan kırık kalplere cömert değildi,
Eskisi gibi kucaklamıyordu  göçmen kuşlarını
Dalına konan yaralı serçeyle paylaşmıyordu
Düşen yağmur damlasını.
Kıskanıyordu  kumruları, 
Yalnızlığını paylaşmak istemiyor
Gölgesini düşürmüyordu kırık bankın üzerine…

 
Soğuktu Ekim’in elleri
Güneş ısıtmıyordu çınarın gövdesini
Sevgililer uğramaz oldu 
Salıncak kurmuyorlardı dallarına
teslimdi hazana ve yalnız
Soğuktu ekimin yüzü, 
Rüzgar ayrılık  taşıyordu sanki yanında
Saçlarına beyaz mevsim düşmüştü
Kefen gibi  soğuktu ekimin yüzü
Hani güvendiği,
Hani ; sırtını yasladığı koca dağ  kül gibi dağıldı mı?
Aslında senin için terk etmek bu kadar kolaydı,
Soğuktu Ekimin elleri yüreğin gibi…
 
 
Soğuktu ekimin yüzü
Beni sana bağlayacak ne kalmıştı?
Yalnızdım bende çınar gibi
Ekim, ayrılanla kavuşmaların mevsimi
Terk edilir mi sevilenler
Sen de terk ettin ya, 
Çabuk gelip geçtin hayatımdan sıcak yaz gibi
Kanadım kırık söylesene  mutlu musun şimdi?
Elimde sana dair şiir yazacak ne bir harf kaldı
Ne de onlara anlam katacak ünlem
Kalakaldım elif gibi dizelerin arasında
Hep ellerimi ısıtmanı istedim sevgili.
Çünkü;
Soğuktu ekimin elleri.


//Ekimin Yüzü Soğuk Olsa da, Gözlerim Sana Bakar Gibi Kimseye Bakmayacak, Hep Ağustos Sıcağında Kalacak//

 
Mustafa KARAAHMETOĞLU
09.10.2013

Şiirime ses olan Ahmet ORMANCI Üstadıma teşekkür ederim.

( Soğuktu Ekimin Elleri başlıklı yazı Mustafa Kara tarafından 26.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.