“İnsanın birincil görevi yeryüzüne
İyi bir gübre olabilmektir…”Aziz Nesin/
Bundan dolayı da şiir
En tehlikeli sularda
En korkusuzca gezmeyi başaran
Bir cengaverdir…
Yurdumun kundaklanmış kentleri
Bankerlerini doyuramıyor
Kumarcılar üstünde
Kapıların ardında
Oğul ve kızları için
Cellatlar oynuyor/
Şiir sihirli bir ülkedir
Şaşar kalır insan
Kağıt üstünde…
Acımasız zevzeklikler
Kaleler düştü
Mekruh hikayeler
İmgeler iğdiş
Devrimler lekeli
Yoldaş hazanları
Güllerin içinden
Gün yaratmak vardı
Aşkı tarifsiz kılınan
Saranların uğruna
Beş harften zaman kayıkları
Yıkık kentler mezarlığı/
Dönüşe kurulu oyuncak tren
Vuslata sevda iliklemiş şair
Sünnet kıyafetinde sırma cep
İçi dolu sevdalar…
Yüzünde ilahi gülüşler
Gamzeler oturan iyilik perileri
Zekaları cücelere ışık
Tozlu kalem deyişleri
Küfrü bozuk acılar
Dil eğilimleri/
Sol denizin izinden
Apak köpükler getiren poseidon
Söyle/
Denizi kırk yaran vapurlara
Hangi elin varna’da
Söyle/
Niye bu kadar sessiz
Kuşlarla örtülü meydanlar
Kremlin ağlıyor şiir salıncağında
Madem otları tıkandı matruşkalara