Online Üye
Online Ziyaretçi
Sensiz harflerle şiir yazıyorum
Şarjörü olmayan silahla kuru sıkı
Hazan yaprakları kelimeler, mısralar ise buz dağı
Gözyaşlarımla doldurdum kalemimi
Mavi sıcak mürekkebi , eritmiyor dizeleri
Yazmadığım şiirleri yakıyorum şimdi
İstanbul cehennem …
Bense ateşine düşecek kadar yürekli
Ruhum yangın sonrası viran
Karanlık puslu toz duman, elim tanımıyor diğer elimi
Hayallerim üşüyor sevgili, gittiğin günden beri
Toprak örtülse üstüme, ısıtır mı düşlerimi
Günbatımıydı yüreğimden gidişin
Beklesem! Şafakla birlikte dönermisin?
Topladım avuç içi yüreğime
Sonbaharın bütün hüzünlerini
Kaç eylüller eskittim kim bilir?
Bir cümle cumartesi, Dilinde hep aynı ezgi
Dön diyor gittiğin gibi geri,
Dön diyor bekletme beni
Dönmeyeceksin belli ki
Dönmeyeceksin değil mi
Songül Bulut