Online Üye
Online Ziyaretçi
Gülen az bu
demde; solgun benizler
Hüzünlü çalıyor ellerdeki saz.
Bağ bahçe târumâr, hazandan izler
Bülbül de etmiyor artık güle naz.
Gül erken açınca gönül bahçemde
Yaz geldi sanmıştım, daha kar varken.
"Eyvah" yuva yaptı dilde lehçemde
Niyetlenmiş iken; tam da gülerken.
Gün aha kayıtlı, gecem kâbusa
Hep hasret gözlerim, hoş bir sabaha.
Çöksem de sevdadan, kan kusa kusa
"Kader" der çekerim, girmem günaha.
Yaradan, mazlumun duyar sesini
Dua, perdeleri açar aradan.
Yeter ki kul kırsın şirk kafesini
Kurtarsın nefsini müzmin yaradan.
"Kıyam et! " diyorlar AŞK'ın önünde
Ölsem de değişmez; tek istikâmet!
Secdemiz Rahman'a, kıble yönünde
Sarsılmaz bu inanç! Kopsa kıyamet...
Mecit AKTÜRK