Varlığın rüyaymış yokluğun ölüm
Bana görünmeye mecbur değilsin
Hiç insan sevdayla görür mü zulüm
Yüreğimi ihyaya mecbur değilsin
Zaman geçer öyle bilemiyorsun
Neden ağladığımı soramıyorsun
Beni yüreğine koyamıyorsun
Sevdamı taşımaya mecbur değilsin
Mevsimler değişti günler tükendi
Nefessiz kaldığım anlar tükendi
Şu garip ömrümde yıllar tükendi
El verip bend olmaya mecbur değilsin
Söyle nedir bana reva gördüğün
Şu göçen zamana acı ördüğün
Canımdır yoluna böyle serdiğim
Taş diye basmaya mecbur değilsin
Gülmedi bu bahtım gülmedi gitti
Her dost bildiklerim beni terk etti
Sezmediğin iç yerim aşk-ı suküttu
Yarama sır olmaya mecbur değilsin
Bu kahhar sevdayla fısıltı laldım
Boş umutlara böyle sarıldım kaldım
Sevdanı ömrüme bir bahar sandım
Yapraklarımı yolmaya mecbur değilsin
Tarifi imkansız bu derin aşkın
Kalemler kırılır mısralar saşkın
Ellerim isyanda yüreğim taşkın
Beni güldürmeye mecbur değilsin
Sensiz bil bu dünya bana bir afet
Derun-i fevrimde tarifsiz fetret
Bu ne cefadır can bu nasıl zulmet
Fikrimi ezbere mecbur değilsin
----n u r e t t i n Ö N D E R