Birgün İftar Gerekir...

 

Yalnızlık Allah'a mahsus, gariplik boyun büker

Her can için bir fedâkâr, vefakâr yâr gerekir.

Hakikatli dost arayan, gönüllere gül diker

Kem kelam etmeden fîrar, dile ayar gerekir.

 

Seyreyle şu kâinâtı, gör ne müthiş, mükemmel

Eksik kalır teşekküre, her ibadet her amel

Gafil uzak tefekküre, utanmıyor müptezel

Bunca nimet varken inkâr! İnsanda ar gerekir.

 

Derdi nimet olur kula; kul, gaye ne bir bilse

Sırra kapı aralanır, Hakka boyun eğilse

Çektikleri yüktür kalbe, aşk, ilâhi değilse

İblisse insana hünkâr, kalbe mezar gerekir.

 

Amel kabı günah dolu bencileyin fakirin

Geç anladım kıymetini müsbet olan fikirin

Sanırdım ki sonu cennet her sûfinin, zâkirin

Öğrendim ki usulü var; sinede har gerekir.

 

İman ile varır beşer itibara, onura

Secdelerin izi düşer yüzlerdeki o nûra

Ruh bedene üflenince say ki kalktık sahura

Kafes cana gelince dar; birgün iftar gerekir!

 

Mecit AKTÜRK

 

 

 
"Her can ölümü tadacaktır. Sonunda Bizim huzurumuza getirileceksiniz." (Ankebut 57)
( Birgün İftar Gerekir... başlıklı yazı Mecit Aktürk tarafından 4.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.